Çalıştığım bir iş yerinde kadromda bulunan tecrübeli bir mühendis arkadaşa yakında işten ayrılmak istediğimi, kendisine şu anda benim yaptığım ama kendisinin bilmediği bazı şeyleri öğretmek istediğimi söyledim. “Başka bir müdür alınmasına gerek yok, bunları öğren müdür sen ol” dedim.
İlk tepkisi;
“Ağabey neden işten çıkmak istiyorsun? Patronlar seni asla işten çıkartmazlar. Burada bütün gün otur, hiç bir şey yapma yine de çıkartmazlar. Çünkü hiç bir şey yapmadan bile otursan bir problem olduğunda bunu yine sen çözüyorsun.” diye söyledi.
İyi de dedim “burada gelişme durdu. Artık değişiklik yapamıyorum. Patronu biliyorsun, bu kadarı yetiyor. Mevcut düzeni devam ettirmekten yana; gelişme, iyileşme istemiyor. Bu da benim canımı sıkıyor. Gelişme olmazsa benim durmamın bir anlamı yok. Evet her ay paramı alıyorum ama diğer taraftan burada gelişme olmayınca ben de gelişemiyorum, ziyan oluyorum.”
Beni iyi tanıdığı için söylediklerim anlamsız gelmedi. Bir süre sonra ben işten ayrıldım, o müdür oldu.
Burada ana fikir statik bir yapı, sizi de statik yapıyorsa bir an önce kurtulmakta fayda vardır. Aksi taktirde gittikçe küçülür, 5 yıl önceki sen olmaya devam edersin.