Onlarca patron tanıdım.
Bazılarını eleştirdim, bazılarına hayran kaldım.
Eğer elinde gümüş kaşıkla doğmadıysa en büyük ortak özellik olarak benim gördüğüm;
işlerine olan tutkularıydı, adanmışlıklarıydı, fedakarlıklarıydı.
Bir çoğu işyerini iyice geliştirmeden önce yıllarca kirada oturmuştu, eski bir arabayı yıllarca kullanmışlardı. Bazıları iyi bir ücretle çalıştığı, geleceği güvenli işlerini bırakmışlardı.
Bütün olumsuzluklara rağmen hedeflerini hiç kaybetmemişlerdi. Daha az harcayıp, makine almışlardı, eleman almışlardı.
Gelecek korkusuna, girdikleri işin risk olduğuna takılmamışlardı.
Biraz geç de olsa bu işin zeka ile sermaye ile ilgili olmadığını anladım.
Ben kendi işinde başarılı olmanın sırrının Tutku, Adanmışlık ve Fedakarlık kelimelerinde olduğunu düşünüyorum.
Az önce görüştüğüm bir patron var. Şirketine danışmanlık da yapıyorum. Bir iş kurmuş ancak kaynaklarını tüketmiş ve ürünün satışa hazır hale gelmesine hala daha zaman var.
Ama!
Ama kısmı işin püf noktası. Başarılı olanla, olmayan arasındaki farkı belirliyor.
Heyecanını hiç kaybetmiyor. Ve Hedefinden hiç sapmıyor.
Bu kişinin başarısız olma ihtimali yok ya da yok denecek kadar az.
Gayet Güzel ve anlaşılır.
Elinize Kolunuza ve Emeğinize sağlık.
Teşekkür ederim Fevzi Bey.