Yeni girdiğim işyerinde henüz bir iki günlük çalışanım.
Ben herkesi tanımadığım gibi herkes de beni tanımıyor.
Fabrikaya satın alınmış ve fabrikaya gelmiş bir CNC makine kurulumu için Taywanlılar geldi.
Başlangıçta arada tercümanlık yapayım diye dahil olduysam da daha sonra bensiz olmayacağını anlayınca ben de Taywanlılar ile birlikte makine kurulumuna giriştim.
Aslında benim işim değil ama maksat iş görülsün. Bir de severim böyle işleri.
Neyse makine kurulumu içerisinde ben de onlar gibi çalışıyorum. Haliyle elim kolum yağlanıyor.
Yerde eğilmiş bazı küçük parçaları hazırlarken yanımıza fabrikanın güvenliğine bakan bir arkadaş geldi. Kendisi asker emeklisiymiş.
Selam verdi.
Ben de selamı aldım (doğal olarak)
Sonra kolay gelsin dedi, eyvallah dedim 🙂
Bir iki soru sordu makinanın ne yapacağı ile ilgili cevaplandırdım ve gitti.
Aradan yarım saat geçtikten sonra İK müdürü cepten beni aradı ama gülmekten bir şey anlatamıyor. Yalnız Adnan Bey dediğini anlıyorum.
Gittim yanına. Merak bu ya? Komik olan ne, ben yeni girmişim işe, herhangi bir sosyal etkileşim olmamış bu komikliğin benimle ilgisi ne?
…
İK müdürü anlatıyor.
Güvenlikçi bunun yanına gitmiş.
ve demiş ki: Taywanlılar arasında bir çocuk var. (O zamanlar 35 yaşlarındaydım) Ne kadar güzel Türkçe konuşuyor.
İK Müdürü, gerisini zaten dinleyemedim gülmekten diyor.
Güvenlikçi de bir anlam verememiş çekmiş gitmiş.
Tatar melezi olduğum için gözlerim çekik,
Çekik göz, Taywanlılar arasında makine başında yağlanmış bir adam birleştirince ben de Taywanlı olmuşum.
Ama aksansız Türkçe konuşmak, bu adamın Türk olabileceği çıkarımına yetmemiş.
…
Bazen elimizdeki verilerin ne kadar yeterli olabileceğini düşünmeden çıkarımlarda bulunup, bu çıkarımlara dayalı kararlar alabiliyoruz.
Bu çıkarımlar genelde doğru oluyor ancak yalnış sonuçlar da verebilir.
Elde edilen yanlış sonuçlar her zaman yukarıdaki gibi zararsız olmayabilir. Bu nedenle önemli konularda ani kararlar vermekten kaçınıp elimizdeki verileri gözden geçirmek ve en önemlisi de sorgulama yeteneğimizi geliştirip, kullanmamız gerekir.
Kendi adıma konuşacak olursam; bu beni saf gibi, bilgisiz gibi gösterse dahi, bazen en iyi bildiğim konuda dahi bir karar vermeden önce yanımdakilere görüşlerini sorup, gelen görüşleri irdeleyip, sonra kendi düşüncelerimi aktarıp yine görüşlerini alırım.