Çalıştığım bir yerde çokça palet satın alıyordum ve bir kaç tane farklı palet tedarikçim vardı.
Biri hariç diğerleri erkekti. Kadın olan bir farklı dinden bir Türkiye vatandaşıydı. Ben kendisine yaşı da büyük olduğu için Roza Teyze derdim (ismi değiştirdim)
Bu palet tedarikçisinin benim için özelliği kadın olması veya farklı bir dinden olması değildi. Diğer tedarikçilerimde olmayan bir özelliği vardı; sözünde dururdu 🙂
“Roza teyze, haftaya pazartesi 120 tane palet getirir misin?” diye sorardım getiremeyecekse günü değiştirmek ister, eğer getirebilecek ise “Evet, getiririm” derdi ve kesin gelirdi.
Diğerleri için gün toleransı koyardım ama onun için tolerans koymaya gerek yoktu.
Bir gün palet getirmesi gerekiyordu, gelmedi.
Ertesi gün geldi. Ayağı sarılı.
Kendisini utandırmak istemediğim için Roza Teyzeye değil de Türk olan kamyonet şoförüne sordum “Dün gelecektiniz, niye gelmediniz?” diye.
Şoför “Dün Roza Hanım işyerinde ayak başparmağını kesti, sonra kopan parmağıyla beraber hastaneye gitti, parmağı diktirdi. O nedenle gelemedik, ben böyle bir kadın görmedim” dedi (Adam da görmemiştir).
Gittim Roza Teyzenin yanına “Roza Teyze geçmiş olsun” dedim. “Teşekkür ederim, dün gelemedim özür dilerim” dedi. Ben utandım, uzaklaştım.
Benim gözümde Roza Teyzeyi, Roza Teyze yapan yalnız sözünde durması, güvenilir olması değil aynı zamanda tam bir iş disiplinine sahip olmasıydı.
Genel olarak “yarın geliyorum” deyip gelmeyen, telefonlara cevap vermeyen, “hatta yoldayım, geliyorum” deyip ertesi gün gelen, “Bunlar nasıl iş yapıp da para kazanıyor” diye düşündüğüm tedarikçilere alışkın olduğum için Roza Teyzenin aynı bir yeri var tecrübelerimde.
