Bir işyerine girmiştim.
Bir tane menşei Tayvan olan CNC makine var. Benden önceki fabrika müdürü tarafından bozulmuş. Elektrik alıyor ancak işlem yapmıyor. Ölü bir makine.
Makinenin üretici şirketi destek veremiyor. Sebebini sonradan öğrendim.
Patron sağdan soldan tanıdığı CNC tamir ekiplerini çağırıyor, makineyi gösteriyor. Ancak hiç biri makineyi çalıştırırız diyemiyorlar.
En son üç kişilik bir ekip de geldi. Bunlar da makineyi incelediler 1 saat kadar sonra patrona “Biz bunu tamir edemeyiz ama iç yapısını komple değiştirip çalıştırırız” dediler.
Ücret olarak da yanlış hatırlamıyorsam 12.500 Euro istediler.
Patron prensipte kabul etti. Ekip sözleşme hazırlamak üzere anlaşıp gitti.
Bu esnada ben devamlı yanlarındayım. İşyerini de tanımaya çalışıyorum. Daha yeni işe girmişim. Patronu bile tam olarak tanımıyorum.
Ekip gittikten sonra patrona “Makineye ben bakabilir miyim?” dedim.
Patron da “CNC makinelerden anlıyor musun?” diye sorunca, aslında anlamadığımı ama genel olarak biraz bilgi sahibi olduğumu söyledim.
Patron da “Olur bakabilirsin tabi” dedi. Makine zaten çalışmıyor. “Ölmüş eşek kurttan korkmaz” diye bir deyim var 🙂
Makineyi inceledim, üretici şirket ile bağlantıya geçtim.
Ama üretici şirket bu tip makinelerin ladder diyagramını yapan elektronikçilerinin şirketi terk ettiğini, kendisine ulaşamadıklarını, Çin’de de bu şekilde çalışmayan bir makineleri olduğunu ve çalıştıramadıklarını, bu makine için destek veremeyeceklerini söyleyip özür dilediler. Başka bir makine için büyük de bir indirim yaptılar özür mahiyetinde ama konumuz bu değil.
Makinenin el kitabını aldım. İnternetten araştırma yaptım, elektrikçiyi çağırıp bir çok röleyi ve sensörleri kontrol ettirdim. Ladder diyagramının nasıl çalıştığını, parametrelerin ne işe yaradığını vs. iyice araştırdım.
1 hafta asıl işlerimden arta kalan zamanlarda, ara sıra makinenin başına gidip yeni öğrendiğim şeyleri deneyerek uğraştım.
Benim makine ile uğraştığımı gören fabrikadaki ustalar üstü kapalı dalga geçiyorlardı ama pek de aldırış etmedim.
ve Tadaaa;
1 hafta sonra makineyi dışarıdan 100 $’a aldığım bir parça ile çalışır duruma getirdim.
Operatöre makineyi çalıştırttım ve yarım saat başında bekledim.
Evet makine sorunsuz çalışıyor.
Gittim patrona makinenin sorunsuz çalıştığını söyledim.
Gözleri patladı. “Ciddi misin” dedi.
Sonra yerinden kalkıp makinenin başına gitti ve ayakta abartmasız 1 saat makinenin başında çalışmasını izledi.
ve son olarak da bana teşekkür etti.
Elbette maddi bir kazancı olmadı bunun bana, yani patron “Biz bu makineyi çalıştırmak için 12.500 Euro para verecektik, sen bizi bu külfetten kurtardın al sana 500 Euro” demedi.
Ama bu ek çalışmamın kesinlikle bana faydası oldu.
Nasıl mı?
Öncelikle patron bana güvendi.
Yeni bir çalışan olarak patronun size güvenmesi son derece önemlidir. Bu güven sayesinde ben şirketi çok iyi bir duruma getirdim. Patron benim söylediklerimi daima dikkate aldı.
Sonra bu makinenin Çin’deki çalışmayan eşi için Tayvan makine üretici şirket benden yardım istedi. Internetten bağlanarak onlara yardım ettim ve o makineyi de çalışır duruma getirdim.
Sonra bu konularda kendime güvenim de arttı. Sonuçta bilmesem bile 2 makineyi çalışır duruma getirmiştim.
Başka CNC makinelerin de tamiratını yaptım.
Bu nedenle başka bir Tayvan CNC makine üreticisi şirket bana iş teklifi yaptı. Tayvan’dan benimle görüşmeye geldiler, beni bir aylığına Tayvan’a davet ettiler. Kendimi hazır hissetmediğim için gitmedim 🙂 ama kabul edebilir ve yeni bir formasyon kazanabilirdim. Belki de hayatımı değiştirecek bir fırsattı. Neyse olmamış şeyi bilemeyiz.
Sonuçta bu benim uzmanlık alanım değildi ve meslek olarak kendim için tanımladığım bir iş değildi ama ufkumu da genişletti.
Bu bile büyük bir faydadır benim için.
Siz ne dersiniz.
