İş Planı
Bir İtalyan iş sahibi sana kanoli ısmarlayacağım diye bir yere götürdü. (Hiç beğenmedim 🙂
Kanolimizi yerken bir taraftan da konuşuyoruz.
Ne kadar zamandır bu işi yapıyorsun dediğimde 12 yıl oldu dedi.
Daha önceden de başka bir iş kurmuş ama batırmış.
Niye battı dediğimde, (kestirmeden yazıyorum) ;
İş planım iyi değildi dedi
Ben de “iş planı da nedir arkadaş, baktın Ahmet bir iş kurdu. 6 ayda altına BMW araba çekti. Hemen dalarsın o işe” demedim tabi 🙂
Yabancı bir iş kurar, başarılı veya başarısız olur. Başarısız olunca ;
- İş planım yeterli değildi der,
- Tanıtımı yeterince iyi yapamadım der,
- İstenen kalite düzeyini yakalayamadım der,
- İş fikri yanlıştı der,
- Pazar araştırmasını iyi yapamadım der,
- Dağıtım ağındaki sorunları çözemedim der,
- Çalışanları iyi yönetemedim der,
- İyi bir ekip kuramadım der vs. vs.
Biz bir iş kurarız, başarılı veya başarısız oluruz.
Başarısız olunca, bu başarısızlığın sorumlusu olduğumuzu kabul edenlerimiz çok azdır.
Bunun nedeni sanıyorum fazla ebeveyn kontrolünde yetiştiğimiz için yeterince sorumluluk alamamak ya da çocukluktan kurtulamamak.
Bu nedenle de başarısız olunca bunun sebebini kendimizde aramayıp bahane üretiyoruz.
Peki ne deriz?
- Nazar deydi deriz,
- Kıskandılar deriz,
- Büyü yaptılar deriz,
- Rakibin amcası bilmem ne vekili benim işlerime taş koydu deriz,
- İşe aldığım adamlar çalışmadı deriz,
- Ortak namussuz çıktı, bana kazık attı deriz vs. vs.