“too many chiefs, not enough indian”
Bazı organizasyonlara bakıyorum bu deyim ya da Türkçesi ile “elini sallasan müdüre çarpıyor” geliyor demek geliyor ağzıma.
15 kişilik personel içerisinde genel müdür var, genel müdür yardımcısı var, direktör var… Herkes müdür, direktör, yönetici ama iş yapacak adam yok.
Bu biraz unvana fazla düşkün olmaktan, atamayı yapan kişi açısından ise insanları kırmayayım düşüncesinden ya da unvanı tek motivasyon aracı olarak görmesinden mi kaynaklanıyor bilmiyorum. Siz ne dersiniz?
Bu genel olarak Ortadoğu zihniyeti gibi geliyor. Avrupa’da, ABD’de, 50 yaşına gelmiş halen mühendis olarak çalışanlar var. Sorduğun zaman proses mühendisiyim, bakım mühendisiyim diyor ve bundan doğal olarak hiç rahatsızlık duymuyorlar.
Unvan tutkusu bizde var.
Bakıyorsunuz altında çalışan tek bir kişi bile yok ama müdür.
Bu bazen şöyle bir senaryo ile de ortaya çıkabiliyor.
> Bir çalışanınız var. Kendisinden memnunsunuz. Ücretini yükseltmeniz gerekiyor (kaçmasın diye :). Ama aynı kıdem ve hiyerarşide başka çalışanlar da var.
Onun ücretine zam yaparsanız diğerlerini susturamayacaksınız. Yani gereksiz problem çıkacak. Bu durumda elemanı olmayan müdür yapıyorsunuz ve ücretini de arttırıyorsunuz.
Ama bu durumda da ileride unvan almış olan çalışanın önceden rutin olarak yaptığı bazı işleri unvanına yakıştıramadığı için yapmama ve bu işleri yaptıracak birilerini arama durumu problem olarak işyerinin karşısına çıkabiliyor.
> Bazen de bir elemanınız var, kendisinden memnunsunuz ama eleman ücretinden rahatsız. Gitmesin diye unvan verip “kendini burada ispatla, ücret kendiliğinden gelir diyerek” ücretini arttırmadan bir müddet daha idare etmesini sağlıyorsunuz.
Kurumsal işletmelerde görmek zor tabi bu durumları ama kurumsal olan işletme sayısı çok az olduğu için işçiyle aynı ücreti alan müdür, altında çalışanı olmayan müdür görmek sıradışı değil bu ülkede.
> Aynı durum fazla mesai vermek istemediğiniz çalışanı beyaz yaka yapıp aynı ücrete daha uzun saatler çalıştırmak şeklinde de oluyor.
Dolayısı ile bir taraftan gereksiz unvan verip, unvanın anlamını kaybettiriyor. organizasyonu işlemez duruma getiriyoruz, diğer taraftan da değersiz unvanlarla kişileri oyalıyoruz.